Syryjskie siły rządowe
W połowie marca 2011 roku w reakcji na brutalne represje ze strony
syryjskich służb bezpieczeństwa część ludności Dary wychodzi na ulice. Kilku
nastolatków bowiem, oskarżonych o antyrządowe graffiti, zostało aresztowanych i
poddanych torturom. Od tej daty kontestacja wymierzona przeciwko syryjskiemu
rządowi nasila się. Już 27 marca Baszar al-Asad wykazuje gotowość do ustępstw:
znosi stan wyjątkowy wprowadzony w 1963 roku, uwalnia blisko 250 więźniów
politycznych. Mimo to ruch protestu szerzy się…
Armia
w przeszłości walczyła w wojnach przeciwko Izraelowi oraz w I wojnie w Zatoce
Perskiej. Regularne wojsko liczyło 220 tys. żołnierzy i 300 tys. rezerwistów.
Na czele syryjskiej armii stał prezydent.
Brutalna interwencja
Po
stronie wojska walczyła alawicka prorządowa milicja paramilitarna szabiha.
Alawici działali głównie na północy kraju pod Aleppo. Na początku zrywu
antyprezydenckiego, milicja została wysłana do Hims, gdzie zabijała
opozycjonistów. W czasie powstania syryjskiego palili pola uprawne, plądrowali
domy cywilne i brali udział w pacyfikacji demonstracji. W marcu 2012 siły
rządowe i milicje przeprowadziły ponad 100 samowolnych i bezprawnych egzekucji
na złapanych i rannych cywilach i rebeliantach. Największej masakry dopuścili
się w Huli, gdzie 25 maja 2012 rozstrzelali 108 osób, z czego większość
stanowiły kobiety i dzieci. Szacuje się, iż w szczytowym momencie aktywności
szabihy, bojówka zrzeszała 10 tys. członków.
Pomimo
tego, iż Kurdowie wystąpili przeciwko syryjskiemu prezydentowi, to przywódca
Partii Pracujących Kurdystanu walczących w Turcji o niepodległość Kurdystanu,
poparł syryjski reżim i na wypadek tureckiej interwencji, ogłosił przystąpienie
do walk po stronie Damaszku.
Krwawe żniwa walk
30
sierpnia 2012 syryjskie siły zbrojne przyznały, że od początku wojny domowej
zginęło ok. 8 tys. żołnierzy i członków sił bezpieczeństwa. Około 60 proc.
ofiar zostało zastrzelonych, 35 proc. zginęło w następstwie, a 5 proc. poderżnięto
gardła lub ścięto głowy.
Nowa armia
Pod
koniec stycznia 2013 rozpoczęło się formowanie nowych sił paramilitarnych
złożonych z 10 tys. bojowników alawickich i szyickich pod nazwą Armia Obrony
Narodowej (NDF). W skład Armii Obrony Narodowej wchodziły Komitety Ludowe oraz
cywile, którzy popierali reżim i chwycili za broń, żeby powstrzymać rebeliantów
z Wolnej Armii Syryjskiej. W skład ugrupowania miała wchodzić 500-osobowa
jednostka Lwic Obrony Narodowej, złożona jedynie z kobiet.
Marta Pawłowska
Bibliografia:
Syryjskie siły rządowe
Reviewed by Kamil Kozak
on
marca 06, 2018
Rating:
Brak komentarzy: